رژیم طالبان به مناسبت چهلوچهارمین سالگرد تهاجم نیروهای اتحاد جماهیر شوروی سابق به افغانستان (ششم جدی) نشستی در کابل برگزار کرد و در اعلامیهای از جامعه جهانی خواست که در «امور داخلی افغانستان» مداخله نکنند و «از گذشته تجاوز شوروی و آمریکا» درس بگیرند.
در اعلامیه طالبان به مناسبت این روز آمده است: «افغانستان در امور داخلی هیچ کشوری مداخله نمیکند و به کسی هم اجازه نمیدهد که حقوق حقه ما را زیر پا نماید و در امور داخلی ما مداخله کند.»
در این اعلامیه آمده است که طالبان «از تمام کشورها و جهتهای دور و نزدیک میخواهد، مکلفیت خویش را در راستای ایجاد و تأمین روابط بهتر و قوی در مطابقت با اصول اسلامی ادا نماید تا گام های بلند بخاطر امن و رفاه در منطقه و جهان برداشته شود و نابسامانی، ویرانی و بی باوری ناشی از جنگهای گذشته از میان برداشته شود».
از حاکمیت طالبان بیش از دو سال میگذرد و تاکنون هیچ کشوری آن را به رسمیت نشناخته است.
جامعه جهانی و برخی از همسایههای افغانستان فراگیر نبودن این حکومت و عدم رعایت حقوق زنان را دلیل به رسمیت نشناختن آن عنوان کردهاند. طالبان اما تاکید کردهاند که حکومت آنها «فراگیر» است و به حقوق زنان «مطابق شریعت اسلامی» باور دارند.
برخی از رهبران طالبان در نشست۶ جدی، تاکید کردند که آنها از وابستگان گروههای «مجاهدین» هستند که در گذشته علیه تهاجم ۹ ساله قشون سرخ در افغانستان جنگیدند.
محمد عبدالکبیر، معاون سیاسی نخستوزیر طالبان در این مراسم گفت: «برخیها میگویند که ما مخالف مجاهدین و جهاد علیه شوروی هستیم در حالیکه ما خود برادران کوچک و فرزندان مجاهدین آن زمان هستیم.»
او با اشاره به جنگ علیه نیروهای آمریکایی و بینالمللی و دولت پیشین اضافه کرد: «همانگونه که در ۲۰ سال گذشته جهاد علیه تجاوز آمریکا، ناتو و غلامان آنها، فرض عین بود در برابر تجاور چهارده ساله شوروی نیز عین فرضیت وجود داشت».
او افزود هدف از هر دو «جهاد» استقرار یک نظام اسلامی بود. هر چند به قول وی «پیروزی مجاهدین» در برابر تجاوز شوروی «به دلایل قدرتطلبی عدهای به نام فارسی و پشتو» ناکام ماند و اختلافات و جنگهای زبانی، قومی و سمتی در افغانستان دامن زده شد.
وی تاکید کرد: «ما به هیچوجه به مداخله خارجی در افغانستان اجازه نمیدهیم و تنها نظام اسلامی در این کشور حاکمیت خواهد کرد. دنیا و همسایگان ما باید از این درسها پند گرفته باشند و به فکر خیال و تعویض نظام اسلامی نباشند…ما به دنیا میگوییم که به کار ما کار نداشته باشید و ما را آرام بگذارید و اگر مشکلی دارید از راه تفاهم حل و فصل کنید.»
همچنین خیرالله خیرخواه، سرپرست وزارت اطلاعات و فرهنگ طالبان نیز در نشست امروز گفت «لازم نیست که آبادی افغانستان را از کسانی بخواهیم که به افغانستان حمله کردهاند».
در این نشست سراجالدین حقانی، سرپرست وزارت داخله، امیر خان متقی، سرپرست وزارت خارجه و عبدالسلام حنفی، معاون اداری نخست وزیر و شمار دیگری از مقامهای طالبان سخنرانی کرده و خواستار تعامل جهان با افغانستان شدند.
این در حالی است که بیشتر چهرههای رهبران جهادی که در جنگ با نیروهای شوروی حضور داشتند و در دولتهای پیشین سمتهای مهمی داشتند، با بازگشت طالبان به قدرت از افغانستان خارج شدند و در این مراسم نیز هیچ چهره برجستهای از این رهبران حضور نداشت.
همزمان «جبهه مقاومت ملی افغانستان» با انتشار بیانیهای به مناسبت چهلوچهارمین سالروز تهاجم نیروهای شوروی به افغانستان نوشته است که «پیام شکست شورویها در افغانستان تاریخی است» و این که «مردم ما تسلیم اشغال و زورگویی نمیشوند».
این جبهه ضد طالبان که رهبری آن را احمد مسعود، فرزند احمد شاه مسعود از فرماندهان مشهور مجاهدین در زمان تهاجم شوروی برعهده دارد در بیانیه امروز خود با لحن تندی طالبان را یک «گروه تروریستی» و «ساخته و پرداخته استخبارات بیرونی» خوانده است که «در يک جورآمد خائنانه به مسند قدرت راه يافتند».
«جبهه مقاومت ملی افغانستان» در بیانیه خود خواستار «نظامی مبتنی بر اراده مردم، قانونمند، توام با کرامت انسانی شهروندان، تنوع قومی و فرهنگی است که بازتاب دهنده عظمت تاریخی» شده است. این جبهه رژیم طالبان را «اشغال» خوانده و افزوده است: «سنگرهاى نبرد در برابرشان در نقاط مختلف کشور فعال شده و نیروهای ضد طالبانی برای پایان بخشیدن به سلطه این گروه تروریستی در حال بسیج هستند.»
تهاجم نیروهای شوروی وقت در افغانستان از ۶ جدی ۱۳۵۸ تا ۲۶ دلو ۱۳۶۷ش ادامه داشت.
حضور و درگیری این ارتش بیش از ۱۲۰ هزار نفری در افغانستان برای پشتیبانی از دولت به رهبری «حزب دموکراتیک خلق افغانستان» در مقابل نیروهای مجاهدین گفته میشد.
لئونید برژنف، رهبر اتحاد جماهیر شوروی در آن هنگام در این روز به سپاه چهلم این کشور دستور داد تا از طریق مرزهای شمالی وارد افغانستان شوند.
نیروهای شوروی پس از نه سال درگیری در ولایات مختلف افغانستان سر انجام در دوران میخائیل گورباچف، آخرین رهبر شوروی براساس یک توافق در ژنو افغانستان را ترک کردند.