عارف رحمانی، عضو پیشین مجلس نمایندگان مدعی شده است که شماری از مقامات حکومت پیشین برای سازمان استخبارات پاکستان آی.اس.آی جاسوسی می‌کردند.
لطف‌الله مشعل سمت‌های مهم دولتی را به عهده داشت، او چندین سال والی لغمان بود
آقای رحمانی در این مورد فقط از لطف‌الله مشعل از چهره‌های حکومت پیشین نام‌برده است.
نظام جمهوریت در 15 اگست 2021 پس از فرار محمد اشرف‌غنی احمدزی از افغانستان از هم پاشید و طالبان بدون درگیری وارد کابل شدند.
سقوط جمهوریت با ارتش مجهز و میلیاردها دالر سرمایه‌گذاری در بیست سال گذشته، باعث تعجب خیلی‌ها شد.
در باره عوامل مختلف سقوط این نظام تا اکنون صحبت شده. اما کمتر به موضوع جاسوسی در این باره پرداخته شده است.
عارف رحمانی در حساب فیسبوک خود نوشته است: “آی.اس.آی حضور شبکه‌ای در تمام نهادهای نظام جمهوری داشت. رهبری این شبکه سال‌ها در بیخ گوش کرزی و غنی جاخوش کرده بود.”
او مدعی شده بعضی از وزرا، معین‌ها، نمایندگان پارلمان، سارنوالان، قضات، مدیران ارشد و میانی اداری، مالی، استخباراتی و دفاعی نظام جمهوریت در خدمت منافع پاکستان بودند.
این عضو پیشین مجلس نمایندگان مدعی شده است: “حضور آی.اس.آی، آن‌چنان قوی بود که از بام تا شام ریسان جمهور، معاونان آن‌ها، روسای مجالس و رهبری ارشد دولت را در دید خود داشتند و به تصمیمات مهم‌شان، خط و جهت می‌دادند. افرادی مانند آقای مشعل و امثال او از اعضای شبکه بودند.”
برخی جنرالان و نظامیان ارتش حکومت پیشین، می‌گویند که نظام جمهوریت براساس یک تبانی سیاسی ازهم پاشید و قدرت به طالبان تحویل داده شد.
پیشتر یک فرمانده ارتش که بیش از 12سال علیه طالبان جنگیده بود، به خبرگزاری بخدی گفت که هر چند ارتش افغانستان ضعیف و ازهم پاشیده بود، اما با آنهم توان و قدرت مبارزه با طالبان را داشت.
برخی کارشناسان هم می‌گویند که سقوط جمهوریت از قبل برنامه ریزی شده بود و در یک فرایند چندین ساله، آهسته آهسته زمینه تحویل دهی قدرت به طالبان زمینه سازی شد.
عارف رحمانی می‌گوید پاکستانی‌ها در توطئه بزرگ علیه نظام جمهوری، فروپاشی‌ارتش، پولیس، امنیت ملی و جنگ روانی علیه نظام جمهوری بیش‌ترین تاثیرگذاری را داشتند
به گفته عارف رحمانی، پاکستانی‌ها با پرداخت پول برای تقرر عوامل خود، بخش‌های مهم و استراتیژیک ادارات کلیدی افغانستان را در اختیار گرفتند.
او نوشته است با اجرای توطئه بین‌المللی سپردن افغانستان به طالبان؛ اعضای شبکه استخباراتی پاکستان [جاسوسان افغان] به بخش‌های مختلف تقسیم شدند. “بعضی همکار طالبان، برخی عضو جامعه مدنی، خبرنگار و یوتبر، جمعی برای لابی‌گری به خارج از افغانستان اعزام گردیدند و شماری دیگر در میانه اقوام مشغول فتنه و فاجعه می‌باشند.”
او نوشته است: “با صادر شدن فرمان فروپاشی؛ عوامل آی.اس.آی در رسانه‌های خصوصی جنگ روانی پاکستان علیه نظام جمهوری را به گونه علنی پیش می‌بردند.”
به گفته او، پاکستانی‌ها در توطئه بزرگ علیه نظام جمهوری، فروپاشی‌ارتش، پولیس، امنیت ملی و جنگ روانی علیه نظام جمهوری بیش‌ترین تاثیرگذاری را داشتند.
با این حال، عارف رحمانی به این باور است که آ‌ن‌چه فاجعه فروپاشی را که از سال‌ها قبل کلید خورده بود؛ سرعت بخشید، رهبری ابلهانه سیاسی دولت و فساد اداری و اخلاقی برخی از مدیران ارشد نظام جمهوری بود.
