شماری از خبرنگاران افغانستان نامهای سرگشاده به دبیرکل سازمانملل نوشته و از او خواسته است که به وضعیت اسفبار خبرنگاران رسیدگی کند.
این خبرنگاران به آنتونیو گوترش گفته که افغانستان در حاکمیت طالبان به جهنم رسانهای تبدیل شده خبرنگاران به شدت سرکوب شدند، آزادی بیان وجود ندارد و این کشور محلی کاملا تاریک برای خبرنگاران تبدیل شده است.
به گفته این خبرنگاران از مجموع 378 رسانهای فعال قبل از طالبان، در حال حاضر 60 درصد فعالیت آن یا مسدود شده و یا هم در حال مسدود شدن است.
پیشتر نیز نهادهای مدافع حقوق خبرنگاران و رسانهها از اعمال محدودیت، سانسور، بازداشت و شکنجه خبرنگاران از سوی طالبان به شدت اظهار نگرانی کردند.
این نهادها میگویند ناپدید شدن خبرنگاران یک پدید جدید است که قبل از حاکمیت طالبان در افغانستان وجود نداشت.
شماری از خبرنگاران به دلیل عدم امنیت جانی، نبود کار و یا هم مخالفت با فرامین طالبان، افغانستان را ترک و به دیگر کشورها پناهنده شدند.
در نامه سرگشاده خبرنگاران به این موضع نیز اشاره شده و گفته شده که شماری خبرنگاران مجبور شدند افغانستان را ترک کنند و به دیگر کشورها سرگردان هستند.
در این نامه آمده است که تعداد زیادی خبرنگاران در ایران و پاکستان مهاجر شدند و برخی آنها برای پر کردن شکم فرزندان خود کلیههای خود را به فروش گذاشتند. نویسندگان نامه تأکید کردهاند که شواهد و مدارک معتبری در این مورد به دست دارند.
نویسندگان نامه میگویند خبرنگارانی که در افغانستان ماندهاند، با تهدید، تحقیر و شکنجههای سختی روبهرو هستند و تا اکنون، ۱۵۰ خبرنگار به دست طالبان بازداشت شده و یا هم تهدید و شکنجه شدهاند.
آنها میگویند دستکم پنج خبرنگار در سال گذشته کشته و شماری دیگر ناپدید شدند.
نویسندگان نامه از دبیرکل سازمانملل خواسته است که “نقض آزادی بیان، آزادی رسانهها و حقوق دسترسی به اطلاعات در افغانستان به عنوان یک تراژی انسانی به رسمیت شناخته شود.”
آنها همچنان گفته اند که به وضعیت اسفبار خبرنگاران زندانی در افغانستان، کشورهای همسایه و برخی کشورهای ثالث دیگر توجه شود تا جان و کرامت آنان حفظ شود.
در نامه این موضوع نیز مطرح شده که خبرنگاران سرگردان در کشورهای همسایه افغانستان از جمله ایران، پاکستان و هند به مکانهای امن انتقال داده شوند.