مولوی عبدالکبیر، معاون سیاسی نخستوزیر طالبان (رییسالورزرا) گفته است که ممکن در صورت نیاز از تجارب نظامیان به ویژه جنرالاان و کادرهای نظامی حکومت پیشین طالبان استفاده کنند.
عبدالکبیر در باره اینکه چی زمانی به تجارب این نظامیان نیاز پیدا شد، چیزی نگفت اما تاکید کرد که نظامیان حکومت پیشین کادرهای افغانستان اند.
او این موضوع را در دیدار با شماری از جنرالان و نظامیان حکومت پیشین در قطر سپیدار مطرح کرد.
خبرگزاری باختر رسانه رسمی طالبان گزارش داده است: “در این دیدار، معاون ستر درستیز، قوماندانان قول اردوها و پولیس و مسئولان امنیت ملی اداره قبلی حضور داشتند.”
جنرال افضل امان و جنرال شعور گل پشتون گفتند که ۷۰ درصد نظامیان حکومت پیشین، در افغانستان باقی ماندهاند.
خبرگزاری باختر از قول این دو جنرال نقل قول کرده است: “کسانیکه در اردوی قبلی وظیفه داشتند و اکنون از بیرون، گاهناگاه حرفهای نادرست میزنند و برای مردم تشویش ایجاد می کنند، نه حمایت نظامیان و نه ملت را با خود دارند. به غیر از این که در فیسبوک اظهارات نمایند، دیگر هیچ چیزی در توان ندارند.” و حاضراند در برابر این نظامیان ایستادگیکنند.
هر چند در این دیدار معاون نخست وزیر طالبان گفت که در حاکمیت طالبان هیچ نظامی حکومت پیشین براساس وظیفه مورد هدف طالبان قرار نگرفته است، اما گزارشهای زیادی وجود دارد که نظامیان حکومت پیشین از سوی طالبان کشته شدند.
ویدیویی برخی قتلها را طالبان خودشان در شبکههای اجتماعی منتشر کرده و بعضی ویدیوها هم به رسانهها درز کرده است.
شماری از قتلها به حدی وحشتناک بود که سازمانهای حقوق بشری در برابر آن واکنش نشان دادهاند، مانند قتل سرباز معلول از سوی شماری طالبان که پس از شکنجه سر او را در کیسههای پلاستیک کرده و خفه کردند.
پیشتر ویدیویی از یک نظامی حکومت پیشین منتشر شد که طالبان او را نخست سیخدار بعدا گلویش را بریده و سپس بدنش را از ناحیه کمر به دو قسمت تقسیم کردهاند.
برخی کارشناسان میگویند که فرماندهان پایین رتبه و سربازان طالبان که بیشتر در محلات، شاهراهها و پوستهها مستقر هستند، هیچ اعتنایی به فرمان عفو رهبر طالبان ندارند.
هر چند مولوی عبدلکبیر میگوید که پس از صدور فرمان عفو، هیچ نظامی سابق به دلیل وظیفه اش مورد هدف امارت اسلامی قرار نگرفته، ممکن است در برخی مناطق به دلیل اختلافات شخصی مشکلاتی پیش آمده باشد که نشان دهنده راهکار امارت اسلامی نیست و عاملان چنین وقایع را به قانون سپرده شده اند.
تا هنوز هیچ مدرک و سندی وجود ندارد که طالبی به جرم قتل، شکنجه، آزار و اذیت و یا هم زندانی کردن نظامیان حکومت پیشین محکمه شده باشد.
برخی گزارش سازمانهای حقوق بشری نشان میدهد که شماری زیادی از نظامیان حکومت پیشین در کابل و دیگر ولایات به طور مخفییانه زندگی میکنند وشماریهم به ایران و پاکستان مهاجرت کرده و در آنجا به کارهای شاقه روآوردهاند.