سازمان عفو بین الملل با نشر گزارشی، از شرایط “بد”زندگی بیجا شدگان ناشی از جنگ در افغانستان اظهار نگرانی کرده است.
حوریه مصدق، پژوهشگر سازمان عفو بین الملل امروز(پنجشنبه) در کابل به خبرنگاران گفت: “هزاران تن از مهاجرانی که بر اثر جنگ ها از محلات اصلی شان بی جا شده اند؛ در شرایط سخت سرما و گرسنگی به سر می برند.”
خانم مصدق می گوید که دولت نه تنها، به این “بیجاشدگان” کمک نمی کند؛ بلکه به گفته او مانع برای رسیدن این کمک ها نیز می شود.
جنگ های شدید در برخی مناطق کشور از جمله جنوب و شمال شرق، سبب شده که میلیون ها خانواده از محلات اصلی شان آواره شده و در کابل و شماری از شهرهای بزرگ دیگر، در خیمه ها، زندگی کنند.
عفو بین الملل می گوید که روزانه 400 نفر، به جمع خیمه نشینان اضافه می شوند؛ اما تسهیلاتی برای آنها از سوی دولت در نظر گرفته نمی شود.
براساس پژوهش های سازمان عفو بین الملل، تنها در شهر کابل،35 هزار نفر، در بیش از سی “محله فقیر نشین” زندگی می کنند.
مسئول تحقیقات سازمان عفو بین الملل گفت که در برخی حالات، مقام های دولتی “وانمود” می کنند که بیجاشدگان به صورت موقت در خیمه ها زندگی می کنند و به همین دلیل از رساندن کمک “بنیادهای خیریه” به آنان (خیمه نشینان) جلوگیری می شود.
تلفات غیر نظامیان
حملات شبانه، بمباران هوایی و حملات شورشیان مخالف دولت، از عوامل افزایش تلفات غیر نظامیان در سال های اخیر خوانده شده است.
در گزارشی که از سوی سازمان ملل متحد به نشر رسیده آمده است که در چند سال اخیر، بیش از 3000 فرد ملکی کشته و هزاران خانواده دیگر، از خانه های خود “آواره” شده اند .نمایندگی دفتر سازمان ملل متحد (یوناما) نیز از افزایش تلفات افراد ملکی از سال 2007 تا 2011 خبر داده است
بیشتر “بی جا شدگان” به عفو بین الملل گفته اند که آنان، از ترس بمباران هوایی نیروهای خارجی (آیساف) از مناطق شان فرار کرده اند.
در برخی حالات، مخالفان مسلح دولت از افراد ملکی به حیث “سپر انسانی” نیز استفاده کرده اند.
سازمان عفو بین الملل از طرف های درگیر خواسته است تا از وارد کردن خساره به افراد ملکی جلوگیری کنند.
کمک به آوارگان
مقام های دولتی هر از گاهی به آوارگان ناشی از جنگ در کشور کمک می کنند؛ اما بیجاشدگان می گویند که این کمک ها به هیچ صورت، کافی نیست.
محمد دایم کاکر رئیس مبارزه با حوادث طبیعی، از کمک های دولت به مناطق مختلف افغانستان خبر داده است.
او می گوید که برای “خیمه نشینان” شهر کابل، مقداری مواد خوراکی و پوشاک توزیع شده است که این برنامه تا “پایان زمستان” ادامه خواهد یافت.
حوریه مصدق پژوهشگر سازمان عفو بین الملل گفت که در این اواخر، کمک نهاد های دولتی به آوارگان، بهتر شده است .
او گفت که دولت، باید استراتیژی دراز مدت را برای مقابله با فرار خانواده ها از محل زندگی شان روی دست گیرد.
مصدق تاکید کرد که دولت ناگزیر است تا آوارگی هزاران انسان به دلیل جنگ و نا امنی را به عنوان یک واقعیت بپذیرد.
حوریه مصدق گفت:” پول که از سوی وزارت عودت و مهاجرین برای برگشت کنندگان، داده می شود ماهانه تنها 12 دالر است.”
مقام ها در وزارت عودت و مهاجرین اما گفته اند که این وزارت، زمینه بازگشت آوارگان ناشی از جنگ به خانه های شان را آماده کرده اما بیشتر”خیمه نشینان” از باز گشت به خانه های شان سرباز می زنند.
سونامی خاموش؛ بحران انسانی
مایکل بروهینک رئیس سازمان عفو بین الملل در افغانستان می گوید که در صورت ادامه حملات بالای غیر نظامیان و آواره شدن مردم، ممکن یک بحران انسانی اتفاق افتد.
رییس عفو بین الملل در افغانستان هشدار داد که ادامه این روند (فرار انسان ها) بروز بحران انسانی در افغانستان را تقویت می کند.
او گفت در برخی مناطق، خانواده های خیمه نشین، روزانه یک وعده غذا می خورند و درمواری، حتی چند روز، غذای کافی به دست نمی آورند.
رئیس سازمان عفو بین الملل در افغانستان تاکید کرد که دولت افغانستان موظف است؛ تا نیازمندی های “بیجا شدگان” را هرچه زودتر برآورده کند و برای حل دایمی این مشکل، وارد عمل شود.
اوگفت که دولت افغانستان، باید مانع اخراج اجباری افراد آواره، ازخانه های شان شده و ضمانت کند تا اطفال این بیجا شدگان، دسترسی به تعلیمات ابتدایی داشته باشند.
او گفت که باید، کارت هویت برای تمامی آوارگان، توزیع شود تا آنان بتوانند از تمامی حقوق قانونی شان استفاده کنند.
جنگ و نا امنی در شماری از ولایت های کشور، از جمله جنوب و شمال شرق کشور، باعث آوارگی هزاران خانواده به مناطق فقیر نشین شهرکابل و شماری از شهرهای بزرگ دیگر، شده است.
گزارش ها می رساند که شماری از کودکان آواره بر اثر سرمای شدید زمستان جان خود را از دست داده و گفته می شود که این خانواده ها از نظر اقتصادی با مشکلات زیادی روبرو هستند.
غلام حضرت نادری – کابل
خبرگزاری بخدی
