ولایت غزنی یکی از مناطق ناآرام کشور به حساب می آید؛ با آنکه طالبان از چند سال پیش در این ولایت حضور گسترده دارند، اما در این اواخر برخی حملات سازماندهی شده را بر ساختمان های دولتی این ولایت راه اندازی می کنند. همچنین شهر غزنی به عنوان “پایتخت فرهنگی جهان اسلام” در سال 2013 انتخاب شده و برنامه های بازسازی نیز در آن کماکان ادامه دارد. شماری از ساکنان غزنی از جو امنیتی حاکم بر این ولایت، به ویژه شهر غزنی ناراضی اند. به گفته ساکنان شهر غزنی، صدای تیراندازی و انفجارهای شبانه آرامش آنان را برهم زده و آنان از این ناحیه به شدت دلهره دارند. آنان وضعیت کنونی شهر غزنی را با جو حاکم در زمان حکومت داکتر نجیب مقایسه می کنند که گروه های مجاهدین حملاتی را علیه دولت به راه می انداختند. در همین رابطه قاسم رحیمیان خبرنگار ما در غزنی با “محمدعلی احمدی” معاون والی این ولایت این گفتگو را انجام داده است.
آقای احمدی وضع امنیتی در غزنی چگونه است؟ گزارش های در دست است که مخالفان مسلح دولت به این ولایت بیشتر توجه کرده و امنیت کنونی غزنی نا امن تر از سال های گذشته است؟
در مرکز ولایت غزنی الحمدالله مشکل خاص امنیتی نداریم. اما متأسفانه در ساحات اطراف، برخی از ولسوالی های ما ناامن است.
شماری از شورشیان و دشمنان مردم افغانستان در این مناطق فعال هستند. در این باره می توانم ولسوالی “ناوه” را برای شما نام بگیرم که حتی ادارات و کارمندان دولتی در این ولسوالی وجود ندارند.
این ولسوالی به دلیل موقعیت استراتیژیک، یکی از ولسوالی های مهم در ولایت غزنی است. این ولسوالی با دیگر ولایات همرز است و شورشیان از طریق همین ولسوالی نیروهای خود را تجهیز و عملیات تخریبی خود را سازمان دهی می کنند.
دو هفته پیش عملیات نسبتا بزرگی در این ولسوالی راه اندازی شد، شماری از شورشیان کشته شدند و شماری از آنان فرار کردند.
از دیگر مناطق غزنی که مشکلات امنیتی در آن محسوس است، مناطق چون اجرستان و مسیر قره باغ – جاغوری است.
حدود یک هفته می شود که در مسیر قره باغ – جاغوری یک پایگاه مشترک از پولیس، اردو و امنیت ملی ایجاد شده که وضع امنیتی با حضور این نیروها در این منطقه رضایت بخش است.
شما اشاره کردید که در مرکز ولایت غزنی کدام مشکل امنیتی وجود ندارد، اما گفته می شود که شورشیان از مناطق چون “خاک غریبا” و “پیرزاده” به مراکز دولتی حمله می کنند و حتی ساختمان های دولتی را از این مناطق با راکت می زنند؟
این موضوع را می پذیریم که در اطراف شهر غزنی برخی از مناطق نا امن است، در این مناطق شورشیان جا گرفته اند و هر از گاهی تحرکات خود را انجام می دهند و از همین مناطق بالای شهر راکت پرتاب می کنند، هفته پیش در جلسه امنیتی که با حضور مقامات آیساف مستقر در ولایت غزنی و ارگان های امنیتی این ولایت دایر شده بود، مشخصا روی نقاط آسیب پذیر شهر صحبت شد و در این مورد نیز بحث شد که چگونه نقاط متذکره را از وجود طالبان پاکسازی کنیم .
قرار است در روزهای نزدیک برای پاکسازی منطقه و راندن شورشیان از مناطق چون خاک غریبا، پیرکه و پیرزاد عملیات مشترک راه اندازی شود.
ساکنان غزنی می گویند که شب ها شهر به شدت ناارام می شود، صدای شلیک راکت، تیراندازی و انفجار به حدی زیاد است که تصور می شود، شهر غزنی به مرکز جنگ تبدیل شده است، مشخصا گفته می توانید که چی وقت به این ناآرامی ها پایان داده خواهد شد؟
فکر می کنم این موضوع تنها مربوط به غزنی نمی شود، بسیاری از شهر های افغانستان همین گونه است اما نیروهای امنیتی در غزنی تلاش می کنند تا امنیت را تامین کنند و دیگر صدای فیر گلوله به گوش نرسد.
تلاش اینست که طالبان را تضعیف کنیم تا آنان توان جنگیدن را از دست بدهند. اما این موضوع روشن است که دشمن به قریه ها و مناطق غزنی رخنه کرده؛ در آنجا پناه گرفته و هر از گاهی نیروهای داخلی و خارجی را مورد هدف قرار می دهند.
ما این مکان ها را شناسایی کردیم و تلاشها ادامه دارد تا مانع حضور و فعالیت طالبان در این مناطق شویم، تا شهر در امن باشد.
اما این که برایتان بگویم که کی و چی زمانی به این مهم دست پیدا می کنیم، از نظر نظامی کار سختی است.
گفته می شود که شماری از طالبان پاکستانی در ولایت غزنی حضور فوق العاده و پر رنگ داردند، این شورشیان در شماری از مناطق نفوذ کرده و به شدت روی ناامن کردن غزنی کار می کنند، شما این موضوع را تایید می کنید؟
فکر می کنم یکی از دلایل که شورشیان مخصوصا طالبان پاکستانی به غزنی توجه دارند و بیشتر تلاش می کنند تا به این ولایت نفوذ کنند، موقعیت خاص غزنی است که این ولایت در شاهراه مهم کشور قرار گرفته است.
شما می دانید که قرار است سال 2013 شهرغزنی پایتخت “فرهنگی جهان اسلام” اعلام شود و در این ولایت آبدات و مکان های تاریخی زیادی وجود دارد و به همین سبب پروژه های انکشافی زیادی روی دست است، به همین دلایل برخی از حلقات بیرونی (خارج از مرز) که هرگز خواهان پیشرفت افغانستان نیستند، تمرکز خود را به غزنی بیشتر کرده اند.
من این موضوع را تایید می کنم که در برخی از ولسوالی ها از جمله ناوه، اندر و شماری از ولسوالی های که همجوار ولایات نا امن قرار دارد شورشیان پاکستانی حضور فعال دارند.
بدون شک مرکز سازماندهی این شورشیان خارج از افغانستان است و این افراد برای نابودی و نا امنی به افغانستان اعزام شده اند.
شما از آبدات تاریخی و از نامگذاری غزنی در سال 2013 به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام یاد کردید، بخدی گزارش هایی را دریافت کرده است که روند بازسازی در غزنی بسیار کند است و حتی برخی از پروژه های مهم نوسازی و بازسازی متوقف است در حالیکه سال 2013 یک سال تاریخی و مهم برای غزنی خواهند بود؟
متاسفانه در این راستا کم کاری های از سوی منابع تمویل کننده و دولت مرکزی صورت گرفته است، اما این به این معنی نیست که اصلا کاری نشده است.
ما در این فکر هستیم که باید شهر غزنی را در سال 2013 اماده پذیرش این مهم (پایتخت فرهنگی جهان اسلام) بسازیم.
ما به عنوان نهاد دولتی در غزنی با توجه به امکانات، منابع پولی و شرایط امنیتی پروژه هایی را روی دست گرفته ایم و تلاش می کنیم که تا سال 2013 این پروژه ها به بهره برداری برسد.
اما این موضوع را تایید می کنیم که برخی از کشورها و شماری از نهادهای دولتی و غیر دولتی به شمول سازمان های خارجی به تعهدی که با ما داشتند عمل نکردند و اکنون به نظر می رسد که این نهادها علاقه مندی به انجام این کار (پروژه های بازسازی) درغزنی ندارند.
با توجه به کمبودات که محسوس است، بازهم کارهای صورت گرفته و کار روی شماری از پروژه ها در حال حاضر ادامه دارد اما رضایت بخش نیست.
تشکر از شما آقای احمدی
قاسم رحیمیان- غزنی
