تجلیل ارهشت مارچ روز جهانی زن در کشورتقریبا یک کار نمادین و سمبلیک و یک”عادت”برای ما شده است .
این مطلب را یکی از زنان شاغل دراداره دولتی می گوید. اوکه نمی خواهد نامش دراین گزارش ذکرشود می گوید که تمام برنامه های تجلیل ازاین روز شکل “سمبلیک” دارد و مقامات دولتی با برگزاری یک محفل می خواهند نشان دهند که برای زنان کاری انجام داده اند.
او مشکلات فراروی زنان کشور را بی شمار میداند و می گوید که تقریبا زنان درقسمت دسترسی به تعلیم ، صحت و مسایل اجتماعی بامشکلات زیادی روبر هستند.
خانم جوانی که سه کودک دارد و از آموزش و تعلیم بازمانده است می گوید، حکومت و نهاد های دفاع از حقوق بشر و جامعه مدنی سالی یکبار به یاد وضعیت ناگوار زنان می افتند.
این زن جوان که “نوریه” نام دارد می گوید، از رفتن من به مکتب مدتی نگذشته بود که جنگها شروع شد وتمام شوق واشتیاق من برای درس خواندن ازبین رفت و من ماندم و تمام مشکلات زندگی حالاهم که وقت درس خواندن من گذشته است و افسوس خورن هم دردی را دوا نمی کند .
گذشته از این همه نگرانی های زنان، در باره عدم تامین حقوق زن از سوی حکومت، جامعه و خانواده ها، شماری هم از پیشرفت سال های اخیر در تامین حقوق زنان خرسند اند.
زن دیگری که کمی درس خوانده ولی نتوانسته است تحصیلات عالی اش را ادامه دهد می گوید که تمام مشکلات به عهده دولت و حکومت نیست بلکه خودما نیز تلاش کنیم و زحمت بکشیم . این زن می گوید که اگر ما بخواهیم درس بخوانیم می توانیم ذهنیت خانواده و جامعه را در بلند مدت به سمت کار و درس و تحصیل دختران و زنان تغییر دهیم .
موجودیت زنان در شورای ملی افغانستان، در کابینه حکومت رییس جمهور کرزی، افزایش تعداد دختران در پوهنتون ها نسبت به سال های پیش، دسترسی برخی از زنان به خدمات صحی و موارد دیگر از جمله دست آورد های است که تعدادی از زنان افغان را خوشبین به آینده خوبتر برای زنان این کشور شده است.
ذکیه سنگین نماینده مردم پروان در ولسی جرگه: «امسال در انتخابات شورای ملی 69 تن زن توانست راه بی یابد که این خود از دست آورد ها ما می باشد و در کابینه نیز 3 وزارت به زنان اختصاص یافته است. اما این همه نمی تواند به همه حقوق آنها پاسخ گو باشد.»
اما آیا زنان افغان از حقوق اساسی و طبیعی خود با خبر اند؟ شماری از اعضای جامعه مدنی افغانستان به این باور اند که زنان افغان از حقوق طبیعی و اساسی خوب بی خبر اند و نا خواسته خود آن را نقض می کنند.
کمسیون مستقل حقوق بشر افغانستان هم با اشاره به این موضوع می گوید، که زنان افغان باید از حقوق اساسی خود آگاهی حاصل کنند.
سیما سمر رییس این کمسیون آگاهی زنان افغان را از حقوق شان وابسته به حمایت دولت می خواند.
شبانه ستانکزی ترینر منابع بشری انستیتوت تعلیمات مسلکی در باره وضعیت زنان افغان و برداشت های جامعه جهانی در این مورد چنین می گوید:
«به نظر من وضعیت زنان امروز بدتر از حالتی است که آنها در زمان طالبان داشتند،چرا که در آن زمان هم زنان و هم جهان از تصویر زند گی و وضعیت زنان آگاهی داشتند ولی آنچه امروز گفته می شود همه نمایشی و سمبولیک است.»
به باور برخی از حقوق دانان، زنان در انجام کاری که حتی حق طبیعی آنان شمرده می شود، دست به خود سانسوری می زنند. این حقوق دانان می گویند، که از زمان تولد یک دختر در خانواده، نخست از همه مادر این کودک آشفته و پریشان می شود، و گاهی به سوالی که به پدرش چگونه بگویم که این نوزاد دختر است، مواجه می گردد. به گفته این حقوق دانان از این جاست که خشونت زن علیه زن آغاز می شود.
14 قرن پیش از امروز خداوند با نزول قرآن کریم برای زن جایگاه ویژه ای را در اسلام تعیین کرد و زنان در قلمرو اسلام از حقوق اساسی برخوردار شدند.
شماری از عالمان دین می گویند، که از نظر اسلام زن و مرد هر دو انسان اند و به گفته این عالمان خداوند در قرانکریم با صراحت فرموده که بنی آدم قطع نظر از نصب و جنس و نژاد، گرامی است. ظاهر داعی یک تن از استادان دانشکده شرعیات پوهنتون کابل در مورد حقوق زن در اسلام چنین می گوید:
«دو قسم حقوق زن است یکی آنکه اسلام مطرح می کند و دوم آنچه حقوق زن غرب می گوید، اسلام برای زن حق می دهد در چوکات حفظ شخصیت او یعنی در جامعه نقش داشته باشد لاکن شخصیت او حفظ شود. برعکس در غرب می گویند وقتی حقوق زن برآورده می شود که وسیله یا بازیچه باشد برای مرد ها.»
اما آیا مردان افغان از این حقوق زنان با خبر اند؟ محمد اکبری یک تن از عالمان دین در این مورد می گوید:
«اکثر مردها به آنچه حقوق زن در اسلام است آگاهی ندارد اما کسانی هستند کی می دانند اما عمل نمی کنند. حقوق زن در افغانستان برایش داده نمی شود چون نسبت به رسوم اسلام ما به رسوم و رواج های قبائیلی و خان ها و کلان ده بسته گی داریم.»
در پی این همه گفته ها و نظریات، برخی از ارگان های دولتی از افزایش زنان در ادارات دولتی ابراز خوشبینی می کنند. وزارت صحت عامه افغانستان می گوید که این وزارت 2600 قابله مسلکی دارد و در حدود 35 در صد پرسنل این وزارت را زنان تشکیل می دهند.
وزارت های معارف و تحصیلات عالی افغانستان نیز از موجودیت زنان و افزایش سال به سال آنان اظهار خرسندی می کند. از سویی هم واصل نور مهمند معین وزارت کار و امور اجتماعی افغانستان می گوید که در ادارات دولتی 18 درصد زنان کار می کنند.
او گفت:« در اداره های دولتی 18 درصد زنان کار می کنند، و به اساس گزارشی که امسال از ریاست کار و امور اجتماعی دریافت کرده ایم نشان می دهد، که برای 46535 زن زمینه کار مساعد شده است.»
جنرال بسم الله محمد ی وزیر داخله افغانستان نیز می گوید، این وزارت به زودی کمپاین گسترده یی را به خاطر استخدام زنان در تشکیلات پولیس ملی افغان آغاز می کند. در همین حال در استراتیژی انکشاف ملی افغانستان ذکر شده که تا سال 2013 میلادی در حدود سی درصد از بست های خدمات ملکی را زنان بدست آورده اند.
بااین همه هرسال که می گذرد صحبتها روی مشکلات زنان افغانستان هم تاسال دیگر فراموش می شوند و تنها در مناسبتهای ویژه بازهم عده ای گردهم می آیند و روی مشکلات زنان تنها وتنها به ارایه آمار و بررسی مشکلات زنان که تکراری هم هستند می پردازند .
