شورای سرتاسری هندو و سیک های افغانستان امروز(چهارشنبه 9 اسد) در یک نشست خبری در کابل، خواستار داشتن یک نماینده در مجلس نمایندگان شدند.
به گفته این شورا، اقلیت هندو و سیک افغانستان خواستار انحصار طلبی در کشور نیستند اما، باید به حداقل خواسته های شان رسیدگی شود.
راویل سینگ، معاون شورای سرتاسری هندو و سیک های افغانستان گفت: “درنظر گرفتن یک کرسی در شورای ملی برای هندو و سک های افغانستان، در تناقض با منشور سازمان ملل و حقوق بشر نبوده و نیز نشانهای برتریت طلبی هندو و سیک ها در این کشور نیست.”
او از حکومت و شورای ملی کشور انتقاد کرد و گفت: “تبعیض علیه سیک ها و هندوها،در دستگاه حکومتی افغانستان به حدی زیاد شده که حتا یک کرسی را که از قبل برای ما در نظر گرفته بود، حذف کرده اند”.
آقای سینگ، می گوید که سران سیک و هندوهای افغانستان، از ده سال به این طرف تلاش دارد، با رییس جمهورکرزی ملاقات و مشکلات خود را مطرح کنند، اما آقای کرزی حاضر به ملاقات نشده است.
سینگ، از رییس جمهور کرزی خواست که برای فرستادن یک نماینده از اقلیت هندو و سیک های افغانستان در مجلس نمایندگان، فرمان صادر کند.
درهمین حال، نهادهای جامعه مدنی کشور با نشر اعلامیه ای نیز حذف یک کرسی سیک ها و هندوهای افغانستان را از مجلس نمایندگان، خلاف معیارهای بین المللی و حقوق بشری خواندند.
این نهادها، از رییس جمهورکرزی خواسته اند که با نمایندگان هندو و سیک های افغانستان ملاقات کرده و به خواست های قانونی آنان رسیدگی کند.
نهادهای جامعه مدنی در اعلامیه خود تاکید کرده که این نهادها، از خواست های برحق و قانونی شهروندان هندو و سیک های افغانستان، حمایت می کنند.
واکنش شورای سرتاسری هندو و سیک های افغانستان و نهادهای جامعه مدنی، در حالی صورت می گیرد که پیشتر مجلس نمایندگان، کرسی این اقلیت را از شورای ملی حذف کردند.
هرچند در پیش نویس قانون انتخابات برای اقلیت هندو و سیک های افغانستان، یک کرسی در مجلس نمایندگان در نظر گرفته شده بود، اما بعد از تصویب و توشیح این قانون، کرسی هندو و سیک ها حذف شده است.
“به تنگ آمدی؛ به جنگ آمدی”
شورای سرتاسری هندو و سیک های افغانستان، می گویند که حکومت و نمایندگان منتخب در شورای ملی، خود را مسوول اقلیت هندو و سیک های افغانستان، نمی دانند.
آنان همچنان می گویند که هندو و سیک های افغانستان، در این کشور با مشکلات فروان و جدی روبرو اند اما دولت، شورای ملی و مردم افغانستان این اقلیت را فراموش کرده اند.
راویل سینگ، معاون شورای سرتاسری هندو و سیک های افغانستان به دولت هشدار داد، به تنگ آمدی به جنگ آمدی، بناً اگر دولت به خواست های قانونی ما توجه نکند، ما برنامه های مشخص را روی دست خواهیم گرفت.
آقای سینگ گفت:” اگر خواست های قانونی ما ازسوی دولت بر آورده نشود، ما از سازمان ملل متحد تقاضای پناهندگی در کشورهای دیگر را می کنیم.”
او، گفت: “در شرایط فعلی زندگی برای ما در افغانستان سخت شده، پسران و دختران ما از تحصیل بازمانده، مراسم مذهبی خود را گرفته نمی توانیم، مجبوریم تقاضای پناهندگی کنیم؛ چون دیگر تحمل نمی توانیم.”
اقلیت هندو و سیک های افغانستان، در سه دهه جنگ های داخلی این کشور از سیاست بازی ها دور مانده و مصروف فعالیت های تجاری و دکانداری شده اند.
درحال حاضر حدود 300 الی 400 فامیل اقلیت هندو و سیک ها، در پایتخت و ولایت های غزنی، قندهار، جلال آباد، هلمند، قندوز و مزار شریف افغانستان زندگی می کنند.
خبرگزاری بخدی