گروهی از نهادهای حامی زنان با انتشار بیانیهای مشترک، ممنوعیت کار زنان از سوی طالبان را “آزار جنسی” خواندهاست.
ایننهادها میگویند “آزارجنسی” شامل حال زنان که از کار و تحصیل منع شده و همچنین زنان که از خدمات و از دسترسی به کمکهای بشری محروم شدهاند میشود.
طالبان پس از تعلیق تحصیل دختران در مقطع نیمه عالی و عالی، کار زنان در موسسات داخلی و خارجی را در سراسر افغانستان منموع کردند.
اداره انکشاف بینالمللی ایالات متحده می گوید که در حال حاضر ۱۱ میلیون و ۶۰۰ هزار زن و دختر در افغانستان نمی توانند کمک های بشردوستانه حیاتی دریافت کنند.
این اداره هشدار داده است که دسترسی این شمار از زنان به غذا و دیگر کمکهای اولیه قطع شده و آنها در خطر گرسنگی “شدید” قرار گرفتهاند.
در بیانیه نهادهای حامی زنان آمده است که فرامین و دستورات صادر شده از سوی طالبان، بی توجهی و تعصب “عمیق” این گروه علیه زنان را نشان میدهد.
سازمان بینالمللی مهاجرت، کمیسیون زنان پناهنده، سازمان اتحاد برای صلح و چند گروه دیگر از اعضای گروه نهادهای حامی زنان اند.
این نهادها ممنوعیت آموزش، تحصیل و کار زنان از سوی طلبان را به شدت محکوم کردهاند.
در بیانیه گفته شده که زنان شاغل در سازمانهای غیردولتی در خط مقدم رساندن کمکهای بشردوستانه به بیش از 28 میلیون نیازمند به ویژه 3 میلیون و چهارصد بیجاشده داخلی بودهاند.
این گروه همچنین میگوید که طالبان با ممنوع کردن کار زنان، درآمد آنها را که برای دسترسی به غذا، مراقبتهای پزشکی و سایر نیازهای خود و خانوادههایشان حیاتی بود، قطع کردهاند.
به گفته نهادهای حامی زنان، این تصمیم طالبان در مخالفت آشکار با معقوله خدمات رسانی حکومتها به شهروندان قرار دارد بنابر این این رژیم شایسته حکومت کردن نیست.
در بیانیه از جامعه جهانی خواسته شده که در اقدام فوری و هماهنگ به طالبان نشان دهند که حملات بر حقوق اساسی زنان و دختران پابرجا نخواهد ماند.